Ben bebekken
bir süreliğine bir arabada yaşadım. Beni doğuran annem bir gün beni bırakıp
gitti ve bir daha geri dönmedi. Aileme evlat edinilme yoluyla katıldım.
Biliyorum ki, okul kayıt sıralarında ya da market kuyruklarında, insanlar evlat
edinilmiş bir çocuğun dahil olduğu bir aile görünce akıllarında bir çok soru
oluyor, ve elbette benim de kendi aklımda bir çok soru vardı, aslında merak
ediyorsunuz ve benilk gençliğimden bu yana bunu hep insanlarla paylaştım. Şimdi
yıllarca karşılaştığım sorulara ilişkin, sizin de bilmenizi istediğim cevapları
yazıyorum:
1. Üvey evlatlar öyle sizin filmlerde gördüğünüz üvey
evlatlara benzemezler. Evet, ben bir süreliğine koruyucu ailedeydim, ama kırmızı kıvırcık saçlarım
yoktu ya da ortada kıvırcık tüylü bir köpek ve cesur kız arkadaşların şarkı
söylediği bir çete falan da yoktu. Evlat edinilen çocuklar sadece çocuktur.
Hasarlı birer mal değildirler. Onlar birçoğumuzun hayal bile edemeyeceği
zorluklara maruz kalmışlardır ve hak ettikleri şeyler koruyuculuk, güven ve sevgidir.18
yaşına gelince “yaş sınırını” aştığı için sistemin dışına çıkan ve hala ailem
diye seslenebileceği insanlardan yoksun olan binlerce tatlı çocuk var. Ben
şimdi 42 yaşındayım ve annem vefat etmiş olmasına rağmen HALA ona ihtiyacım
var. HEPİMİZ bir aileye ihtiyaç duyarız. Ben, vitaminlerimi alıp almadığımı
kontrol eden birisi ya da her zaman bana kalabileceğim bir yer verebilecek olan
birisi olsun isterim. Kim istemez ki? Tek fark sizin ve benim buna SAHİP
olmamız. Bu bizim için sanki çantada keklik gibi bir durum. Ama hala bir aileye
ihtiyaç duyan, bir ailesi olsun isteyen çocuklar var.
2. Evlat edinilenler, kendi evlat edinilmelerine
ilişkin farklı şeyler hissederler. Ben hiçbir zaman beni doğuran annemin neden o gün
beni bıraktığını sorgulamadım. Ben müteşekkirdim ve zaman içinde hep duyduğum
evlat edinilenlerin memnun, müteşekkir olmadıkları, ya da olmaması gerektiği
yönündeki sözlere cevabım şudur: Evlat edinilme benim ailemin başladığı
noktadır. Benim sevgim ve hayatım gerçekten bu noktada başladı. Evlat
edinilenlerin bazıları biyolojik ailelerinin kaybını hissederler ya da
yaşadıkları hayat yüzünden “müteşekkir” olmamayı seçerler ve bu da onların
hakkıdır.
3. Evlat edinilme bir sır olarak saklanması gereken
bir şey değildir ya da utanılması gereken bir durum da değildir. Bu meselenin hiç bir zaman uğraşmam
gereken büyük bir sorun halini almamasının nedeni, DAİMA evlat edinildiğimi
bilmemdi diye düşünüyorum. Evlat edinilmem, benim aileme katılma yolumdan başka
bir şey ifade etmiyor. Bunu daima bildiğinizde, kimsenin sizden bir şey
sakladığı hissine kapılmıyorsunuz. Bu benim için göbek deliğimin olması kadar
normal bir şeydi; o hep orada var olan bir şey yani. Eğer evlat edinen bir
aileyseniz, bunu BAŞINDAN İTİBAREN çocuğunuza söyleyin. Her zaman dürüst olun
ve çocuğunuzla iletişim kanallarınızı açık tutun. Ve her zaman hatırlayın evlat
edinilenlerin hikâyesi kendilerine aittir. Eğer evlat edinme yoluyla ebeveyn
olduysanız şeylerin kendi yolunda akmasına izin vermek gibi bir sorumluluğunuz
var, yabancıların hatta bazen arkadaşlarınızın her detayı bilmelerine gerek
olmadığını anlamaları gerekir.
4. Evlat edinmek, aile inşa etmek için ikinci en iyi
seçenek DEĞİLDİR; sadece farklı bir yoldur. Evlat edinenlerin hepsi sadece çocukları olmadığı
için (infertilite yüzünden) evlat edinmiyorlar. Ben evlat edinilen bir
çocuktum, kız kardeşim ise evlat edinilmeden ailenin parçasıydı, sizi temin
ederim ki ben ikinci en iyi değildim. Ne annem bana daha az annelik yaptı, ne
de ben evlat edinildiğim için onun diğer evladından daha az bir evlat
sayıldım.Ne ergenliğimde daha az acı çeken bir çocuk, ne de yeni yeni yürümeye
başladığımda daha az sevimli bulunan ve daha az sevilen bir çocuk olarak
görüldüm. Annem kardeşime ya da bana daha az özen göstermedi. Zaman, dikkat ve
sevgi – hepsi AYNIYDI. Ben 2. çocuk değildim!
5. Bazı evlat edinilenler “ben evlat edinildim der” ve
diğerleri ise “o evlatlık der”; her neyse, biz aslında birçok başka şeyiz.Şu rozeti
takmam:“MERHABA
BENİM ADIM MADELEINE VE BEN EVLAT EDİNİDİM” Sizden BİR ZAMANLAR evlat
edinildiğimi bilmenizi isterim. Ben evlat edinilmemin yanı sıra başka bir
milyon şeyim, kendimi sadece bununla tanımlamam. Bu benim hikâyemin sadece BİR
parçası, tıpkı diğer evlat edinilen çocukların hikâyesinde olduğu gibi. Lütfen
evlat edinilmiş bir çocuğu sadece “evlatlık çocuk” olarak görmeyin. O bir
çocuk. Bugün bu çocukların akıllarından kovboy ya da balerin olmak geçiyor
olabilir. Yarın gelip büyüdüklerindeise bir doktor, bir ebeveyn, bir arkadaş ya
da köpekleri seven biri olabilirler. Olabilecekleri bir milyon şeyi onlara
bırakın.
6. Hangi evlat edinme yolunun daha iyi olduğu hakkında
yargılamalar yapmak doğru değildir, ama bu olacaktır; birilerinin bu konu
hakkında hep bir fikri olur. İster koruyucu aile olun, ister kendi ülkenizden bir
çocuk evlat edinmiş olun, ister başka bir ülkeden, eğer amaç bir çocuğa sevgi
dolu bir yuva sağlamaksa bu iyi bir şeydir ve bütün mesele budur. Evlat edinen
ailelere durmadan şu sorular sorulur: çocuğunuzu Madonna ile aynı yerden mi
aldınız? Ne kadar ödediniz? İnsanlar meraklıdır. Kimi zaman cahil, kimi zaman
da patavatsızdır. Sizi yargılayan birileri HERZAMAN olur, kimi zaman cinsel
yöneliminizi, kimi zaman saç şeklinizi, oturduğunuz yeri ya da yılbaşını nasıl
geçireceğiniz yargılarlar. İnsanlar sizi bir sürü şey için yargılarlar ve evlat
edinme meselesinde sizi yargılamaları da bunlardan sadece birisidir. Unutmayın:
Ailenizi nasıl oluşturduğunuz önemli değildir, önemli olan SİZİN
ailenizdir—diğer insanların söylediklerini duymazdan gelin.
7. Evlat edinilen bazı çocuklar kimi zaman eski
defterleri kapatmak, kimi zaman da yeni bir başlangıç yapmak için onları
dünyaya getiren ebeveynlerini ararlar – ama evlat edinilen tüm çocuklar bunu
yapmaz. Beni dünyaya getiren ailemle hiç tanışmadım, hiçbir zaman onları aramadım
da. Bu, benim evlat edinildiğimi duyan herkesin bilmek istediği bir konu. Ben
hayat boyu süren bir sinema filminde oynamıyorum. Ben de merak ettim, ancak
çıkıp arayacak kadar güçlü bir duygu değildi. Beni doğuran annem için bir parça
huzur ve mutluluk temenni ettim. Evlat edinilen başka çocuklar, samimi bir
ihtiyaçla, ilişki kurmak için kendilerini doğuran annelerini ararlar. Evlat
edinilenlerin, evlat edinilmeleri konusunda istedikleri gibi hissetme hakkı
vardır. Biz bir kutunun içine konup paketlenemeyiz, birer bireyiz ve hepimizin
kendi duygu ve düşünceleri var.
8. Anne babanın sözcükleri ve tepkileri önemlidir. Bazı çocuklar onları dünyaya getiren
ailelerinin anlayışı sayesinde doğdukları andan itibaren sevgiye ulaşırlar,
bazen de bir şeyler yanlış olur ve ulaşamazlar. Her ne olursa olsun, eğer bir
çocuk evlat edindiyseniz, onu dünyaya getiren aile hakkında kötü şeyler
söylemeyin. Eğer böyle yaparsanız, çocuğunuz kendi hakkında kötü konuşulduğunu
düşünebilir. Annemin saldırgan sorular sorduğunu hiç duymadım. Siz de incelikli
olun. Ve lütfen bir aile üyesi olarak, bir arkadaş olarak ya da herhangi biri
olarak bir çocuğun önünde uygunsuz bir şey söylemeden önce durun ve düşünün.
9. Gerçek biyoloji ile tanımlanmaz. Benim
annem GERÇEK annemdir. Annem,zor matematik ödevlerimle uğraştı, benim için
mezuniyet kıyafeti aradı ve bisikletten düşüp dizimi yaraladığımda yanıma
koştu. Ben ergenlik aptallıklarımla içimi dökerken beni dinledi ve beni
biyolojimin ötesinde sevdi. Evlat edinme yoluyla anne olanlar gerçek ANNEDİR.
Evlat edinme yoluyla baba olanlar gerçek BABADIR. GERÇEK, DNA ile tanımlanmaz,
S-E-V-G-İ ile tanımlanır.
10. Evlat edinilme genellikle bir tür acı ya da kayıp
meselesine dayandırılır. Çocuğu dünyaya getiren ailenin acısı ve onları çocuğu bırakmaya iten
şeyler… Hayatın gerçeklerini gören bir çocuğun travması… Bazı ülkelerde
yoksulluk ve kayıplar… Bu yaralar evlat edinilmekten kaynaklanmaz; aksine
evlat edinme genellikle bu zor yaralara en iyi ilaçtır.
11. Ebeveynler: Evlat edinme konusunda söz söyleyen
diğer sesler, SİZİN EVLAT EDİNDİĞİNİZ ÇOCUĞUN sesinden daha önemli değildir.Bence
insanlar evlat edinme meselesini üzerine gerektiğinden fazla konuşuyorlar. Bu
ben çocukken de BÖYLEYDİ. Benim her yıl evlat edinildiğim günün kutlaması vardı
ve bu böyleydi. Annem oradaydı ve eğer sorularım olursa bana karşı dürüst
olacağını biliyordum. Evlat edinilme meselesi hakkında öyle kocaman bir
“yapılması gerekenler listemiz” yoktu, eğer benim yapılmasını istediğim bir şey
olursa ailemin bunu fazlasıyla yapacağını biliyordum. Ortada öyle, evlat
edinilmemle ilgili olarak, otomatik bir şekilde, birçok meseleden dolayı acılar
çekeceğim gibi kaçınılmaz bir durum da yoktu. Ben sadece normal bir çocuktum ve
hatta bazen evlat edinen ailelerin bunu kabul etmekte zorlandıklarını
düşünüyorum. Eğer evlat edinme yoluyla çocuk sahibi olmuş bir aile iseniz
ÇOCUĞUNUZU dinleyin, çünkü evlat edinme meselesiyle ilgili duyacağınız birçok
ses içinde en önemli ses sizin çocuğunuzun sesi olacaktır. Bırakın çocuğunuzun
size rehber olsun.
Böylece, birinin evlat
edinildiği duyduğunuzda ya da bir ailede evlat edinilmiş bir çocuk olduğunu
fark ettiğinizde, şunu bilin ki, evlat edinme meselesi ile ilgili söylenen bir
sürü basmakalıp laf doğru değildir. Biz bir televizyon ekranından çıkıp
gelmedik.Bizler birer
bireyiz ve hep aynı şeyleri hissetmeyen bireyleriz. Biz GERÇEĞİZ ve GERÇEK
ailelerimiz var ve hayatımızda evlat edinilmenin ötesinde başka birçok şey var.
Ve aileler, ister evlat edinmiş olun ister olmayın, çocuğunuzu sevin ve onun
ihtiyaçlarını karşılayın, çünkü aile dediğin böyle yapar.
**********************
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder