Ailemiz

Ailemiz Birden üç çocuklu bir aile olmak çok zor günler yaşattı bize, ama yılmadan yolumuza devam ettik ve çocuklarımızın manevi ihtiyaçlarını her zaman için ön planda.

15 ayımızı tamamladığımız bugün, içimdeki huzur ve mutluluğu sizlerle paylaşmak ve şimdiye kadar biraz  başardıklarımızdan yazmak istiyorum sevgili dostlar.

Bu yıl anneler gününde fark ettim ki nihayet tam anlamı ile anne oldum. Geçen sene anneler gününde çocuklarımız geleli çok kısa bir vakit olmuştu ve bu özel günde şaşkın bir haldeyken kutlama mesajlarını bile rüyadaymış gibi almıştım. Bu yıl farklı oldu; eşim, çocuklarımız, ailelerimiz ve dostlarımız benim için sürpriz bir parti hazırlamışlar. Tek süpriz olmayan yanı ise annelik rolümle yabanıcılık hissetmeyişim oldu.

Ne mutlu “Anneyim” diyebilmeye ! Bu ne kadar özel bir duygu !

Zaman hızla geçiyor, çocuklarımız artık iyice büyüyorlar. Büyük kızım ana sınıfını bitirdi ve büyük bir gururla karnesini aldık. İlk okula başladığında bu kadar kısa bir sürede bu kadar yol kat edeceğini hesaplamıyorduk. Okulda zorlamalarla değil, kendi hızıyla gitmesi ve mutlu bir çocuk olması bizim için en önemlisiydi. Fakat O öğretmeninin verdiği her bilgiyi büyük bir açlıkla sindirdi beynine ve hiç yılmadan yaşıtlarının seviyesini yakaladı. Minik gözleri zeka fışkırıyor ve onunla bilgi paylaşımı yapmak bizim için büyük bir zevk. Karşılıklı sevgimi ve saygımızla hızla güçlenmeye devam ediyor.

Ortanca kızım hayatımda gördüğüm en rahat çocuk. Geçmişini tamamen sildi ve huzurlu sevgi dolu yuvasının keyfini sonuna kadar çıkartıyor. Kendine güveni belki bazen haylazlığa bile vardıracak Onu ama sevimliliği ve tiyatroculuğuyla her ortamda kendini kurtarıyor. Yanaklarıma kondurduğu buseler kısa yoldan amaçlarını elde ediyor.  Yaşama ve bizlere olan sevgisi umarım her zaman için devam eder.

Oğlum, evimizin şaklaban bebesi, artık koşuyor ve iki kelimeli cümleler kurmaya başladı. Tam bir anne delisi oldu ve ama  tabiki ben bundan bir dirhem bile şikayetçi değilim. Bizi güldürmek için şirinlikler yapıp kendisi de sürekli kahkaha atan bir adam oldu. Onun gün geçtikçe büyümesi ve kendi ihtiyaçlarını yavaş yavaş kendi görmesi ve oyun kabiliyetinin artması bizi aile olarak çok rahatlattı. Büyüyor diye ve işim azalıyor diye seviniyorum ama bazen de bebek halini özlüyorum doğrusu.

Çocuklarımızla çok mutluyuz ama bu mutluluğu elde ederken çok badireler atlattık. Birden üç çocuklu bir aile olmak çok zor günler yaşattı bize, ama yılmadan yolumuza devam ettik ve çocuklarımızın manevi ihtiyaçlarını her zaman için ön planda tuttuk. Bizim gibi evlat edinerek anne ve baba olmak isteyenler bu yazılarımı okurlarsa onlara diyebileceğim tek şey hiç bir zaman pişmanlık canavarına yenik düşmeyin ve yolunuza devam edin. Zor günler çok oluyor ama bu deneyimler doğru kullanılırsa zaman içinde öğretmen ve ilaç oluyor tüm dertlere. Gün geldi işlerimizi kaybettik, aylarca ödemelerimizde geride kaldık,günlerce hastalıkdan uyuyamadık, çocuklar ile ilgili konularda tartıştık, vs. ama bunların hepsi birlikte büyümemizin dersleriydi bize ve şimdi sevgisinde ve bağlarında fevkalade kuvvetli büyük bir aileyiz.

İyi ki aile olduk ve iyi ki bu huzur ve coşkulu mutluluğu yaşıyorum. Çocuklarıma anneleri olarak büyük saygı duyuyorum ve tapıyorum ve onlara 15 ayda bana çağlayanlar gibi akıttıkları sevgi için şükran duyuyorum.

Neşe AKKERMAN