Hayata 1-0 ile başladım. Cümlelere nasıl başlayacağımı da bilmiyorum.
Kelimeler cümleler boğazımda düğümleniyor?
Söze başlayayım.
Yurda bebekken yani 2,5 aylıkken verilmiştim. İstemeden
çetin bir yola başlamıştım? Küçükken ilk aklımda kalan kötü bir anım oldu.
Sonrası ne mi oldu? Bunu devam eden diğer anılarım takip etti.
Atatürk Çocuk Yuvasında en büyük kazancım; dostluklar ve arkadaşlıklar oldu. Hep bir arada kardeş gibiydik. İlk defa annemi kaybettiğimi kişisel dosyamdan tesadüfen öğrenmiştim ve şoka girmiştim. Günlerce aklımdan çıkmıyordu. Hep bahçe kapısında ziyaretçimizin gelmesini beklerdik. Yemeğin güzel olmadığı zaman ambarı açmayı zorlardık. Kazanan biz olur ve istediğimiz yiyeceği alırdık. Ama içimizde hiç kötü niyet yoktu. Bize oyun gibi gelirdi.
11 yaşında Kız yetiştirme yurduna geçtiğimde yeni hayat, yeni
arkadaşlıklar ve yeni zorluklarla karşı karşıya idik. Sürekli yurt
değiştirdim. Nefret ettiğimiz hatta hakkımızı helal edemeyeceğimiz
çalışanlarla bir arada olduk ama şunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Benim
bu noktaya gelmeme etken olan ve manevi destekte bulunan diyetisyen Nuray
Abla oldu. Beni hiç yalnız bırakmadı. Mektuplarımı karşılıksız bırakmadı.
arkadaşlıklar ve yeni zorluklarla karşı karşıya idik. Sürekli yurt
değiştirdim. Nefret ettiğimiz hatta hakkımızı helal edemeyeceğimiz
çalışanlarla bir arada olduk ama şunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Benim
bu noktaya gelmeme etken olan ve manevi destekte bulunan diyetisyen Nuray
Abla oldu. Beni hiç yalnız bırakmadı. Mektuplarımı karşılıksız bırakmadı.
Bu beni hayata sıkı sıkı tutunmama neden oldu?
Yurtta kaldığım zaman hep yurttan çıkmayı hayal ederdim. Dışarıda ailenle
birlikte yaşamak nasıl bir duygu diye düşünürdüm. Yurttan çıktığımızda bize
bakış açıları nasıl olacaktı? Nasıl davranacaktım? Kendi aileme nasıl uyum
sağlayacaktım? Bunlar bizim için hep bir merak konusu oldu. Yurtta sürekli
birlikte yaşamak nasıl bir duygu diye düşünürdüm. Yurttan çıktığımızda bize
bakış açıları nasıl olacaktı? Nasıl davranacaktım? Kendi aileme nasıl uyum
sağlayacaktım? Bunlar bizim için hep bir merak konusu oldu. Yurtta sürekli
kalacak değildik ya?
Yaş 18'e geldiğinde yurttan çıkarıldım ve babamın yanına verildim. Ne
olduysa oldu esas zorluk bundan sonra başladı. Dört duvar arasında ikinci
hayatıma başladım. Adeta kendimi sudan çıkmış bir balık gibi hissediyordum.
Hiç bir şey bilmiyordum. Hiçbir şey umduğum gibi olmadı. Orta bir şekilde
olduysa oldu esas zorluk bundan sonra başladı. Dört duvar arasında ikinci
hayatıma başladım. Adeta kendimi sudan çıkmış bir balık gibi hissediyordum.
Hiç bir şey bilmiyordum. Hiçbir şey umduğum gibi olmadı. Orta bir şekilde
lise hayatımı bitirdim, sonrasında devletin bana verdiği imkanla işe girdim. Bu da hayata tutunmamın ikinci nedeni oldu. ( Allah devletimizi başımızdan eksik etmesin.)
Çok şükür evlendik ve çoluk çocuğa karıştık.
Ama hala yurtta kalmam belli dönemlerde hayatımı etkiliyor.
Şimdi kızlarımı hiçbir şekilde sevgi ve şefkatten mahrum etmemeye
çalışıyorum.
Son olarak bundan sonra ki kardeşlerimin hayatlarını, düzenlerini en iyi
şekilde kurmalarını temenni ediyorum.
çalışıyorum.
Son olarak bundan sonra ki kardeşlerimin hayatlarını, düzenlerini en iyi
şekilde kurmalarını temenni ediyorum.
Esenlikler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder